Dilber Dudağı

-Ahmet geçen yine zıkkımlanıp gelmiş eve. Evdeki bütün ahâli uyanık. Saat sabahın dördü falanmış. Kapıyı açmayı denemiş ama bir türlü beceremiyormuş. Gürültüyü fark eden evdekiler gidip kapıyı açmışlar. Evdekilerin hâlâ uyanık olduğunu gören Ahmet basmış kalayı. Görüyorsun ya, hem suçlu hem güçlü pezevenk.

Dilber başladı yine anlatmaya. Ne zaman baş başa kalsak başlar zaten mahallelinin başından geçenleri dökmeye. Dedikodu konusunda epey uzmanlaşmış. Edebi bir dil kullandığını dahi söyleyebiliriz.

Ama geçelim şimdi bunları. Çıktı benimki yine kapının önüne. Dudağında henüz yakmamış olduğu sigarası, elinde şimdi çaktığı kibrit var. Kibritin kıvılcımı yüzünü aydınlatıyor. Güzel bir yüzü var. Yaşı otuzun üzerinde. Hakkında bildiklerim de çok değil aslında. Şu Dilber ne anlattıysa onu biliyorum. Bir de bu saatlerde, kapının önüne çıkıp sigara içtiğini. O beni bilmiyor.

-Yüzü, gözü kan içindeymiş. Ayakta duracak hâli dahi yokmuş. Sinirden oğlana bir tokat savurmuş fakat ıskalamış. Dengesini kaydebip cumburlop bahçedeki su birikintisine kapaklanmış. Hah ha, Allah'ından bulmuş gavur!

Gavur olduğunu söylediği Ahmet'in Allah'ından nasıl bulduğunu düşünmüyorum. Dilber'in anlattıklarını duymamaya çabalıyorum. Gözlerim O'nda. O beni görmüyor. Kibrit söndüğünden beri yüzünü de pek seçemiyorum. Sigarasını içine çektiğinde aydınlanır gibi oluyor sadece. Acaba şimdi ne düşünüyor?

-Ahâli yine insanlık yapmış, kaldırmış Ahmet'i düştüğü yerden. Bir koluna Mustafa, diğer koluna da Hilmi girmişler de eve ancak taşıyabilmişler. Nimet sadece izliyormuş olan biteni. Zaten başka da ne yapabilir ki? Oğlanlara: "Dikkat edin yavrum, basamağa takılmayın. Babanızı sıkı tutun. Yavaş yavaş." falan diyormuş. Çok korkuyor kocasından. Ölüsünü görse, dayak yerim korkusuyla yine de yaklaşamaz bizim Nimet. Zavallı kadın. Gençliğinde pek de güzelmiş. Vara vara bu sapsıza varmış. Yazık.

Dilber'in anlattıklarına bakılırsa öğretmenmiş. Hiç evlenmemiş. Sevdalanmış bir kez. Kızı kaçırmaya kalkmış. Kızın akrabaları onları kovalarken kızı vurmuşlar. Bu, canını zor kurtarmış. Sonra gelmiş buralara kadar. Kim bilir, belki sigaraya da o sebeple başlamıştır. Şimdi biten sigarasını ilk olarak belki de bir kadın yüzünden çekmiştir içine. Belki de hâlâ o kadını düşünüyordur içine her nefes çektiğinde. Acaba izlendiğini de düşünüyor mudur arada bir? İzleyenin ben olduğumu bilmeden ama izlendiğini bilerek, o kadını düşünerek içiyor olabilir mi sigarasını? Ya da, ne bileyim, sanki buraya bakıyor gibi. Belki ben Dilber'i dinlerken o da beni izliyordur, benim ben olduğumu bilmeden. Bu da ne demekse: Benim ben olduğum?


-Sen beni dinliyor musun gı?


-Hayır!