9 Haziran 2010 Çarşamba

Deneme

iki dudağımın arasındaydı utancın.
Şimdi seni yücelten de benim, yerle yeksan edende...
Sen kalibresiz bir silahsın ellerimde ateşlenmeyen.
Mermin de benim, şarjörün de…
Kimsenin bakmadığı taraflardan aldın kattım seni dünyaya
Doğrun da benim, yanlışında...
Sen boğulup gitmek istedin insani yanının hatalarıyla,
Günden güne ben söküp aldım seni hayatın pençelerinden.
O günlerden sonra kininde bendim, suskunluğunda...
Bakma artık yüzüme,
Kırma fikirlerimi,
Düşme ruhumun üzerine daha fazla!
Çünkü sen gördükçe beni zahir aynanda
Ben çökertmediğim için seni
Kendimden utanıyorum!
Bundan kurtulmak içinse
Sırf seni yitirmek bile olsa sonu
Yine aynı cümleyi kuruyorum;
İki dudağımın arasında utancın
Ve kalk git artık dünyamın orta yerinden...

1 yorum:

abdullah karaduman dedi ki...

sevdim kuzen.. eline sağlık. apo.