Dokuz: Dönüş
İlk bulduğu otobüsün içinde, değil manzaraya etrafındaki insanların merak eden bakışlarını bile umursamadan ağlıyordu Kız sessizce. Tanımadığı yol arkadaşı olan bir başka Bayan sordu da birkaç kere nedenleri, Kız o’nu duymadı bile. Zihninin sokak başları tutulmuştu sanki. İkinci defa aynı durumla karşılaşmak veya aynı duruma düşmek düşünme yetisi yok ediyordu her geçen an. Burnunu otobüsün camına dayamış aklında sadece Kadın’ın söyledikleri dönüp duruyordu:
“Şimdi anlıyorum ben o gün inatla ayrılmak isteyip telefonda niye bana bağırıp çağırdığını. Hepsi bu kaltak yüzünden! Lan salak Adam! Konuştuğun yerin otogar olduğunu anlamadım mı sandın! Hadi bu Kız mal sana kandı, sen de mi malsın o kadar da beraber gittiğimiz yerleri geçtim anahtarının öteki teki bende olan eve getiriyorsun a geri zekalı! Ya sen! Kızım boynuzlarını cilalamaktan sıkılmadın mı? Hayatımda hiç böyle aptal insanlarla karşılaşmadım! Ne haliniz varsa görün lan! Allah belanızı versin!”
Tüm bu saydıklarının ardından kapıları vurup gitmesi ve hatta Adam’ın susup sinmiş hali Kız’ın aptallığına delaletti. Aptaldı Kız çünkü, tekerrür eden bir durumun üzerine o tükeniş anında bile Adam’dan umuda dair bir cümle beklemişti. Adam Kadın gittikten sonra başı öne eğik öylece oturuyordu yatakta ancak. Şoktan sıyrılan Kız ise hiçbir söz söylemeden toparlanıp evden çıktı. Toparlanma anında bile Adam’ın tepkisizliği öfkesini daha da arttırmıştı. İşte tam o anda dünya üzerinde sayılı en aptallardan biri olduğunu fark etti Kız.
Burnunu dayadığı cam gittikçe buğulanırken ne denli hataların içinde olduğunu hesaplamaya çalışıyordu. Ancak düşünmekten yorgun düşmüştü beyni. Yeniden canlanması için de birilerine olanları anlatmalıydı. Yasaklara aldırmadan, gizlice cep telefonunu açtı ve mesaj yazmaya başladı. “Arkadaş’ım ben çok kötüyüm. Şimdi yoldayım. Akşam görüşelim. Konuşacak birilerine ihtiyacım var.”
Mesaj istenilen yere gittikten sonra aynı sessizlikle kapattı telefonunu. Arkadaş’ını aklına getirdiğinde neredendir bilinmez Çocuk geldi aklına. Usulca içinden geçirdi. “Acaba şimdi ne yapıyordur.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder