Nedensiz Bedensiz

On: Koz

Son günleriydi Kız’ın Buralarda ki. Bunca zaman yaşanan onca dedikodu, nedensiz laf sokuşlar sulu bir şaka gibiydi şimdi. Geri kalan birkaç cümle kırıntısını da sindirmek istemiyordu artık. Kulaklarını İnsanlar’a tıkamış bir şekilde bir kenarda oturuyordu yalnız başına. Bugün diğerlerden farklı olmak için tüm kartlarını oynar gibiydi sanki. Çevrede İnsanlar’dan hiç biri yoktu neredeyse. Etraf o kadar sessizdi ki, alışılagelmiş laf sokuşlar ve çaktırmadan bakışlar olmadan bir garip hissetmeye başlamıştı kendini Kız. Kendi kendini dinler bir haldeyken Çocuk göründü girişte. İçeri girdi ve ne hikmetse direk Kız’ın oturduğu masaya yöneldi. “Kesin İnsanlar’ın yokluğundan istifade geldi.” diye düşündü Kız. Çocuk masa dibindeki sandalyeye izin isteyerek oturdu ve selam verip selam aldıktan sonra anlaşıldı bütün karın ağrısı. “Bugün Adam’la tanıştım.” dedi.

Kız uzun zamandan beri gelen bir gelenek gibi olmuş şaşkınlığa büründü tekrar. Adam’ın yeniden sanal alemle alakalı şifrelerini kullanmaya başladığını anladı o anda. Gülümsedi belirsiz. Çocuğun sakin duruşu ve tepkisizliği çekti dikkatini. Sıradan bir olaymışçasına karşılıyor gibiydi çocuk. Beklediği tepkiyi bulamamıştı Kız Çocuk’un ne yüzünde ne de sesinde.

Sıradan bir tebessüm vardı çocuğun yüzünde. “İyileştin mi diye soracaktım. Derken ben Kız’ın sevgilisiyim diye bir cevap gördüm ekranda. Tanıştık, ufacık sohbet ettik.”

Kız illa kıskançlığa veya kine dair bir tepki görmek istiyordu Çocuk’un tüm halinde. “E ne var bunda! Sevgilim o kullanır şifrelerimi kendisi.” Dedi hafif sinirli gibi ve gülümseyen bir suratla. Amacı çocuğu tuzağa çekmekti.

Hiç bozmadı istifini çocuk. “Ya alır almaz bana ne! Ama keşke daha önce söyleseydin de bu dedikodular durdurmak için elimde bir koz olurdu o zaman.” dedi. Kısa süreli bir sessizlik oldu masada. “Neyse canım zaten gidiyorsun sen artık. Kurtuluyorsun… Hadi dışarı çıkalım sıcak burası.” diye ekledi çocuk sessizliğin ardından. Karşındaki tepkisiz duruşun ardından masadan kalktı ve dışarı yöneldi.

Bu diyalog istediği gibi gitmemişti kızın. Çocuk iyi bir rol kesere benziyordu anlaşılan. Onca yaşanmışlığın üzerine böylesine tepkisiz kalınamaz fikrindeydi Kız. Yine de beklediğini bulamayışı onu haliyle değişik hissiyatlara sürükledi. Kısa süreli de olsa verdiği kararı gözden geçirdi. Aynı kıs süre içinde ne kadar haklı olduğunu kararının bir kez daha onayladı.