12 Temmuz 2009 Pazar

Sıradan Veya Sıradışı

Sekiz: Teftiş

Karşısında kocaman Kaymakamlık binası ile birbirlerini istemezcesine bakışırken Ferit, neden okul kırarcasına davranmak istemediğini halen kestiremiyordu. Olup biten onca talihsizlikten sonra sabahın bir vakti, belli ki her şey ters gidecekti. Yine de yapılması gerekenler tembellik etmekten daha mühimdi bugün. Daha sakin bir kahverengi sabahta yapabilirdi bu eylemi bu yüzden. Binaya düşmanca baktı, sanki insan olsa tekme tokat kavgaya tutuşacakmış gibi ve hızlı adım üzerine yürüdü.

İlk önce kapıdaki güvenlik görevlileri karşıladı Ferit’i. Yüzlerinde anlamsız bir gülümseme vardı. Ferit’te bir anlam veremedi. Selam verdi, aldı. Neden güldüklerini sordu. “aynaya baksan sende gülerdin hocam! Yeni bir sakal tarzı yaratmışsın sanırım!” dedi içlerinden biri ve kıs kıs gülmeye devam etti.

Elini yüzünde gezdirdi Ferit ve çenesinin altında tıraşlanmaya baş kaldırmış şerit halinde bir sakal kümesi fark etti. İçinden çok anlamlı bir “Hassiktir!” çekti. Acaba arabasına bindiği o topaç suratlı acayip kız fark etmiş miydi o isyankar kılları? Fazla kafa yormadı. Odasına giden yol boyunca eli çenesindeydi. Selam verdiği herkesin onu düşünceli olduğunu sanması için elinden gelen tüm rol kabiliyetini sergiliyordu. Nihayetinde yakaladığı üstün başarı sayesinde rekor bir sürede odasına vardı. Masasının etrafına bakındı. Oturduğu kenardaki çekmeceye yöneldi. Acil durum tıraş makinesini buldu. Alt çekmecede ve yanında promosyonu ayna ile. Bir gün hiç bu kadar ters gidemezdi.

Biraz daha sakindi şimdi. Sessizlik çöktü bütün odaya kısa süre. Sabahın ilk saat sesinden bu yana yaşadıklarını düşündü biraz. Hiç beceremediği tıraş faslını, kaçırdığı otobüsü ve halen daha almadığı arabayı, otostop çektiği kızı… Sahi ya! Acaba kimdi o kız. İyi insan olduğu belliydi. Biraz acayipti. Ferit’in geçmişte bıraktığı acayipliğinin kokusu vardı sanki üstünde. Fazla hatırlamadığından kendini o acayipliğe de bir tanım getiremedi zaten. Tüm asilikler geldi sonra aklına ve hepsine espriler uydurup sırayla gülmeye başladı. Bütün yaşanmışlıklar genel izleyici kitlesine hitaben çekilen bir komedi dizisi gibiydi nihayet.

Gözü masasındaki not defterine ilişti. O günlük planlamalarının kayıt altına alındığı not defteriydi Ferit’in. İsteksizce uzattı elini deftere. Günlük planını inceledi. Bir adet okul teftişi vardı listede ve öğleden sonra mutlak suretle yapılması gerekiyordu. İçi sıkıldı Ferit’in. Sevmiyordu çoluk çocuk gürültüsü. Ancak ne hikmetse teftişler hep ona yazılırdı. Not defterini elinden masaya bırakırken ne kadar sövse de kaderine bugünün doğru gitmeyeceği artık aşikar bir hal almıştı.

Hiç yorum yok: