2 Temmuz 2009 Perşembe

Nedensiz Bedensiz

Beş: His

Kulaklarında çınlayan bir devrimci türküsü idi Adam ve Kız’ın. Başka bir kapalı mekanda dumanlı, nargileli bir bar ortamında, tezatlardan ironi üretmek istercesine ve etraftaki onca insanın tabularına küfredercesine devrim türküleri eşliğinde öpüşmekteydiler hasretle. Kendilerini anın akışına bırakmak istercesine görünmez bir duvarın inşası içindeydiler sanki de, türküler amacından sapıldığı hissiyatına kapıldıkları anda bu eyleme engel olmak istiyorlardı. Onlar ise aldırmamakta ısrarlıydılar. Birbirine hafif sarılmış bu iki sevgi kümesi elemanlarından Kız bir anlık seğirme ile gözlerini açtı girdiği hayal aleminden. Gözleri açıldığından gördüğü ilk şey Adam’ın gözlerinin fal taşı gibi olduğu ve huzurdan uzak boş bakışlar attığıydı. Bir anda sevgisizlik şüphesine kapıldı Kız. Zaten ya bakışlardaki kaçamaklardan ya da beyni yerine göre duraklatan hafıza parlamalarından sebeplenerek bu kanıya varırlardı kadınlar. Birincisi hissiyat, ikincisi ise bitirememişlik intiba ederdi. Her iki durumu da şu an itibari ile bünyesinde barındırıyordu artık Kız. Önce Adam’ın uzaklığıydı içini acıtan sonra geride bıraktığı Çocuk’tu şimdi. Dudakları sanki içeri büzülmüştü. Bir hissizlik geldi o anda üstüne Kız’ın. Bunu anında fark eden Adam “Bir sorun mu var?” diye sordu kendini az biraz geri çekip.

Gülümsedi o anda Kız. Aklından geçenleri belli etmemek istercesine “Hayır aşkım olmadı bir şey.” Dedi gülümseyerek ve Adam’ın dudaklarına son bir buse kondurdu aklından geçenleri anlamasın diye ve “İnsanların homurtusu rahatsız etti biraz.” Diye tarihin en başarılı bahanelerinden birini üretti. İçinden geçenleri inkar etmek istiyordu kendine. Çünkü, Çocuk ile ilgili aklının berisinde bıraktığı her şeyi yeniden hatırlamıştı. Ve bu Adam’ın sayesinde olmuştu.

2 yorum:

Adsız dedi ki...

bak sen şu orospuya, hem Çocuk'a kuyruk sallıyor, hem de Adam'a göt veriyor. aklımda bir şeyler kurdum ama bakalım, tutacak mı...

Adsız dedi ki...

salak ya